Luc Vandenbossche duwt de sp.a afgrond in
SP.a mist meer dan ooit een socialistische reflex
Luc Van den Bossche slaat de bal grondig mis wanneer hij denkt dat de sp.a met méér Vlaams-nationalisme uit het electorale dal zal geraken. Wanneer hij bovendien zegt ‘goed overeen te komen met de Vlaams-nationalistische vleugel in het parlement’ dan vragen we ons af welke affiniteit de gewezen minister vandaag nog heeft met de partij van zijn dochter.
De Vlaams-nationalistische vleugel in het parlement is sociaaleconomisch rechts georiënteerd en verzet zich onder andere tégen de uitstap uit de kernenergie, tégen de vrouwenemancipatie, en tégen de opheffing van het bankgeheim, allemaal zaken waar de sp.a voorstander van is.
Wat Luc Van den Bossche vooral zal bereiken met zijn oproep voor méér flamingantisme in de sp.a, is dat hij de wonden die in de partij geslagen werden met de intrede van Bert Anciaux zal openrijten. Voor de meeste sp.a leden was die intrede al een stap te ver in de richting van het Vlaams-nationalisme. Overigens is noch de sp.a noch de democratie ermee gediend indien ook de socialisten nog meer dan zij nu al doen de Vlaamse kaart zouden trekken. Kiezers die menen dat meer Vlaamse bevoegdheden en zelfs Vlaamse onafhankelijkheid hét antwoord is op alle vragen, hebben nu al keuze te over en zitten echt niet te wachten op een Vlaamsere sp.a. Integendeel is het de kiezer die tegen het Vlaamse opbod wil optornen die op zijn honger blijft zitten en in toenemende mate zijn heil zoekt bij Groen! Ondertussen zit de sp.a nog steeds vastgehaakt aan de Vlaamse resoluties van 1999 en opteerde zij tijdens de regeringsonderhandelingen meermaals voor een Vlaams in plaats van voor een sociaal front, bijvoorbeeld door zich mee te scharen achter de opsplitsing van het arbeidsmarktbeleid.
De tijd dat de Vlaamse ontvoogdingsstrijd ook een sociale strijd was ligt ondertussen alweer een tijdje achter ons en eindigde zo ongeveer eind jaren 1960. Vandaag dekt die vlag vooral een patronale lading met name de politieke agenda van VOKA zoals daar zijn drastische inperking van de sociale bescherming, absolute loonflexibiteit en fiscale dumping. Misschien moeten we daar de oprisping van Van den Bossche situeren: sinds hij in 2003 de goed betaalde job van gedelegeerd bestuurder bij BIAC aanvaardde, is hij veel meer patroon dan socialist. Het zijn net carrièristen en opportunisten à la Van den Bossche die de geloofwaardigheid van de sp.a sinds jaar en dag onderuit helpen, en niet het ontbreken van een Vlaams profiel.
We zijn dus zeer benieuwd naar de reactie van de sp.a top in het algemeen en van dochter Van den Bossche in het bijzonder.
SP.a Rood is alvast van oordeel dat het de sp.a vooral aan een socialistische reflex ontbreekt. Dat wordt nog maar eens in de verf gezet nu de partij op het punt staat in het parlement haar steun te verlenen aan een IPA dat de lonen veel minder doet stijgen dan de winsten en de productiviteit, en dat het ééngemaakte werknemersstatuut wil realiseren ten koste van de bedienden.
dinsdag 5 april 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)
